Data Analyst

Sinema dünyası, her yıl birçok yeni filmle genişliyor ve izleyicilere heyecan verici deneyimler sunuyor. Son dönemde gösterime giren ve büyük ilgi uyandıran filmlerden biri de "Ölümsüz Aşk: Yeniden Doğuş" adlı yapım oldu. Bu makalede, bu yeni film hakkında kısa bir değerlendirme sunacağım. "Ölümsüz Aşk: Yeniden Doğuş", romantik bir dram türünde yer alıyor ve seyircilere derin bir duygusal yolculuk vaat ediyor. Film, iki aşık karakterin, sıradışı bir şekilde kesişen kaderlerini anlatıyor. Edebiyat öğretmeni olan Emma ve genç ressam olan Liam, tesadüfi bir buluşma sonucunda karşılaşırlar ve aralarında güçlü bir bağ oluşur. Ancak, aşklarının önünde beklenmedik engeller vardır. Film, yeniden doğuş ve sonsuz aşk temalarını işliyor. Emma ve Liam, geçmiş yaşamlarında birbirlerine aşık olmuşlardır ve şimdi bu aşkın izlerini günümüzdeki hayatlarında da hissetmektedirler. Bu durum, izleyicilere geçmişle bugün arasında köprüler kurma fırsatı sunarken, aşkın zamana meydan okuyabilecek gücünü vurguluyor. "Ölümsüz Aşk: Yeniden Doğuş", yönetmenin vizyoner yaklaşımı ve başarılı oyunculuk performanslarıyla dikkat çekiyor. Filmin atmosferi, görsel estetiği ve müziği seyirciyi içine çeken unsurlardan sadece birkaçı. Ayrıca, Emma ve Liam'in karmaşık ilişkisi üzerine odaklanan senaryo, duygusal yoğunluğu yüksek sahnelerle dolu. İzleyicilerin duygusal bir bağ kurmasını sağlayan bu sahneler, filmin başarısında önemli bir rol oynuyor. Film ayrıca görsel efektleri ve sinematografisiyle de dikkat çekiyor. Özellikle geçmiş ve günümüz arasındaki dönüşlerde kullanılan sinematik teknikler, hikayenin akışını ilginç bir şekilde şekillendiriyor. Estetik açıdan zengin mekanlar ve detaylar da göze çarpıyor, izleyicilere görsel bir şölen sunuyor. Sonuç olarak, "Ölümsüz Aşk: Yeniden Doğuş" izleyiciyi etkileyen ve derinden hissettiren bir film olarak karşımıza çıkıyor. Romantik dram türünde başarılı bir yapım olan film, yeniden doğuş ve sonsuz aşk temalarını ustalıkla işliyor. Yönetmenin vizyonu, oyuncuların performansı ve teknik unsurların başarılı birleşimiyle, izleyicilere unutulmaz bir sinema deneyimi sunuyor. "Ölümsüz Aşk: Yeniden Doğuş", sinemaseverlerin kaçırmaması gereken bir yapıt olarak öne çıkıyor.

30 yıl aradan sonra Mad Max serisi de yıllar önce bittiği halde devamının yapılmasına karar verilen seriler kervanına katıldı. Serinin son filmi 1985 yılında çekildiğinde Mad Max kendine ait bir hayran kitlesine sahip olmuştu artık. Konu itibari ile, her ne kadar tarih vermese de, gelecekteki bir zamanda yaşanacak bir kıyamet senaryosu üzerine kurulu, arabalar ve yollarla ilgili bir aksiyon serisiydi. Bilinen kıyamet senaryosu filmlerinin arasında özgün öyküsüyle ve dünyanın ilk kez tanıdığı bir yüzle kendine ait bir yer edindi. Mad Max: Fury Road, bu serinin devamı için çekilen ilk film, iki film için daha senaryonun hazır olduğunu yönetmen George Miller serinin hayranlarına müjdelemişti. Max’in bir takip sahnesinde yakalanması ile başlayıp bütün film boyunca süren, aksiyonun çok nadiren azaldığı bir takip hikayesi izliyoruz. Max, kendisine ait bir bölge yaratmış olan ve bu bölgede tanrı gibi görülen Immorten Joe’nun savaşçıları tarafından yakalanıyor. Sonrasında bu küçük krallığın iç mücadeleleri sonucu başlayan uzun ve acımasız bir takibin içerisinde buluyor kendini. Filme dair ip uçları vermemek adına ayrıntıya girmekten kaçınıyorum. Ancak hem duygusal açıdan hem de mizahi açıdan çıtayı yalnızca kullanılan yeni figürlerle değil, aynı zamanda metin içeriğiyle de yükseltmiş. Kast seçiminin çok iyi yapıldığı bu yeni seride Max karakterini Mel Gibson’dan, Tom Hardy devralıyor. Max karakterinin çizgileri bu yeni filmde daha belirgin, daha keskin. Tom Hardy’nin canlandırdığı yeni Max, daha nevrotik, daha depresif ve daha kaotik. Kabuslarla ve sanrılarla mücadele eden, özellikle de ailesinin kaybıyla ilgili suçluluk hissinin altında ezilen bir adam. Hatta o kadar karmaşık bir haldeki, bazı tepkilerinin sebeplerini anlamakta zorluk çekiyorsunuz ve anlam veremiyorsunuz. Mel Gibson’ın canlandırdığı Max karakteri, bu yeni Max karşısında sadece görmüş geçirmiş bir adam gibi kalıyor. Davranışsal olarak baktığınızda serinin ilk 3 filminde Max’in davranışları normaldir, psikolojik olarak sorunlu hallerini pek görmezsiniz. Halbuki düşman karakterlerinin anlam veremediğiniz davranışları ve psikopatça tavırları vardır. Fakat bu sefer Max, gerçekten çıldırmış durumda. Amiyane tabiriyle Max, bu sefer tamamen kafayı kırmış. https://miro.medium.com/v2/resize:fit:4800/format:webp/1*HuiKhCBpmyY35G4LbxeS7A.jpeg Filmin kast seçimindeki başarı yalnızca Tom Hardy ile sınırlı değil. Imperator Furiosa karakterinde Charlize Theron, kusursuz bir oyunculuk sergilemiş. Çok güçlü bir karakter olan Furiosa, geçmişine ve atalarına bağlı, doğru olanı yapmak üzere zor durumlarda kalmayı göze alabilen, riske girebilen bir karakter. Üçüncü filmde Tina Turner ile seriye feminist ruh ve güçlü kadın profilini dahil edilmişti ama Furiosa, bunu bambaşka bir boyuta taşımış. Güçlü bir kadından daha öte, mücadelesi ve hüznüyle de ön plana çıkıyor. Hatta Furiosa’nın hikayesi zaman zaman Max’in önüne geçiyor. Özellikle de hüznü, Max’in sanrılarıyla başabaş yarışıyor. Devil’s Advocate, Sweet November ve daha birçok film ile izlemekten herkesin mutlu olduğu Charlize Theron, kariyerine en özgün ve başarılı rollerinden birisini ekliyor. Immortan Joe rolünde, serinin 1979 yapımı ilk filminde izlediğimiz, Toecutter karakterinin davranışlarını sıra dışı bir psikolojiye büründürerek oynayan Hugh Keays-Byrne ile kötü adam rolünde tekrar karşılaşıyoruz. Kostüm başarısının eseri mi yoksa belki de tek hatası mı diye uzun uzun düşündüren o maskesi sebebiyle yüzünü göremesek ve sesini duyamasak da, başarılı bir kötü adam oluyor. Ben yine de, serinin ilk filmindeki fantastik oyunculuğunu izleyebilmek adına kendisinin hem sesini hem de yüzünü görebilmeyi, tercih ederdim. Savaşçı Nux rolünde Nicholas Hoult ise, karakterinin mizahi tarafı ki özellikle “What a lovely day” repliği ve başarısıyla uzun bir süre akıllarda yer edecektir.